O chlebie
Chleb (fin. leipä) w fińskiej kulinarnej hierarchii zajmuje podobne miejsce, jak polski chleb w kuchni i tradycji polskiej.
Moja koleżanka mieszkająca w USA co jakiś czas dostawała od swojej mamy przesyłkę z chlebem żytnim i paczką salmiaków. W fińskich domach chleb, podobnie jak mleko, jest podawany właściwie do wszystkich posiłków.
Najbardziej tradycyjnym chlebem jest chleb żytni na zakwasie. Pieczenie chleba w Finlandii nie jest czymś wyjątkowym i odnoszę wrażenie, że w ostatnich latach przeżywa swój renesans. Piekę chleby często, ale nasz domowy chleb jest swego rodzaju mieszanką między polskim i fińskim.
O tym jak ważny jest żytni chleb w kulturze kulinarnej Finlandii niech świadczy fakty, że przeprowadzonym z okazji 100 lecia państwa fińskiego plebiscycie na najlepszą fińską potrawę/jedzenie, to właśnie chleb żytni znalazł się na pierwszym miejscu.
Tutaj możecie poczytać więcej na ten temat.
W Finlandii za "prawdziwy" chleb uznaje się tylko chleb żytni - ruisleipä. Nic tak dobrze nie smakuje jak kromka jeszcze ciepłego chleba z lekko słonym masłem. W różnych częściach kraju znajdziemy różne odmiany chleba. We wschodniej części Finlandii dominują chleby żytnie na zakwasie, ciemne i twarde.
W zachodniej części kraju dominują słodkawe chleby (szwedzkie wpływy kulinarne). W środkowej część dominuje miękki i nieco słodkawy chleb - limppu. W obecnych czasach podziały te nie są aż tak widoczne, ponieważ w większości sklepów jest naprawdę duży wybór pieczywa. Pszenny chleb występuje najczęściej w wersji tostowej lub mniej lub bardziej napompowanych produktów chlebopodobnych. W dobrych piekarniach dostępne są również pyszne chleby mieszane pszenno-żytnie, lub pszenne.
Fińskie pieczywa to również różnego rodzaju płaskie chlebki - żytnie, owsiane, pszenne, a nawet robione z ziemniaków - perunarieska. Poniżej kilka przykładów:
Ruisleipä - to tradycyjny chleb przygotowywany na zakwasie. Małe okrągłe bochenki z twardą skórką smakuja najlepiej z samym masłem i mlekiem.
Ruisreikäleipä - dosłownie żytni chleb z dziurką. To okrągłe, płaskie chlebki. Dziurka w tym chlebie nie jest przypadkowa, ponieważ dawniej w Finlandii chleby pieczono rzadko (niektórych regionach Finlandii chleb pieczono tylko dwa razy w roku), a dziurka była po prostu praktycznym elementem - pozwalała zawiesić chleby w kuchni wysoko przy suficie.
![]() |
foto: Wikipedia |
Perunarieska - to również placek, trochę grubszy od żytniego, zrobiony z ziemniaków, mąki jęczmiennej lub pszennej i jajka. Przepis znajdziecie tutaj.
.
Dokładnie taki chlebek można było kupić w PRL-u w latach 60-tych... Szukałam przepisu od dawna, a tu proszę... :) Dzięki.
OdpowiedzUsuńDokładnie taki chlebek z dziurką, można było kupić w PRL-u w latach 60-tych... Szukałam przepisu od dawna, a tu proszę... :) Czekam na przepis.
OdpowiedzUsuńNie dostałam powiadomienia o nowym komentarzu, zauważyłam go dopiero dzisiaj. Przepis będzie za tydzień :-) Pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńCzekam na przepis :)
OdpowiedzUsuńJa również poproszę o przepis.
UsuńByłam w zeszłym roku (2017) z przypadku w Finlandii z bardzo krótką wizytą. Zwiedziłam wiele państw europejskich i żadna kuchnia nie przypadła mi do gustu, jak fińska. A chleb fiński ... po prostu rewelacja. Czegoś tak wspaniałego nie jadłam nigdzie poza Polską. Byłam bardzo mile zaskoczona :-) Mniam mniam
OdpowiedzUsuńJustyna
pismak-nauka.blogspot.com